تاریخچه تاتو و خالکوبی تاریخ باستانی و اسرارآمیز
0

تاریخچه تاتو و خالکوبی تاریخ باستانی و اسرارآمیز


انسان ها هزاران سال است که بدن خود را با تاتو مشخص کرده اند. این طرح‌های دائمی – گاهی ساده، گاهی دقیق، همیشه شخصی – به‌عنوان طلسم، نماد وضعیت، اعلام عشق، نشانه‌های اعتقادات مذهبی، زینت‌ها و حتی انواع مجازات عمل کرده‌اند. جوآن فلچر، محقق بخش باستان شناسی دانشگاه یورک در بریتانیا، تاریخچه خالکوبی و اهمیت فرهنگی آن را برای مردم سراسر جهان، از مرد یخی معروف، یک مومیایی یخ زده 5200 ساله، توصیف می کند.

اولین شواهد از تاتو چیست؟
از نظر خالکوبی بر روی بدن واقعی، اولین نمونه های شناخته شده برای مدت طولانی نمونه های مصری بوده و بر روی چندین مومیایی زن مربوط به قرن بیستم وجود داشته است. اما به دنبال کشف جدیدتر، مرد یخی از منطقه مرز ایتالیا و اتریش در سال 1991 و الگوهای خالکوبی او، این تاریخ هزاران سال دیگر به عقب کشیده شد، زمانی که آن حدود 5200 سال قدمت کربنی داشت.

آیا می توانید خالکوبی روی مرد یخی و اهمیت آنها را توضیح دهید؟

پس از گفتگو با همکارم پروفسور دان بروثول از دانشگاه یورک، یکی از متخصصانی که او را معاینه کردند، توزیع نقاط تاتو شده و ضربدرهای کوچک در قسمت پایین ستون فقرات و مفاصل زانوی راست و مچ پا مربوط به نواحی دژنراسیون ناشی از فشار است. با این پیشنهاد که آنها ممکن است برای کاهش درد مفاصل استفاده شده باشند و بنابراین اساساً درمانی هستند. این همچنین توزیع تا حدی “تصادفی” آنها را در مناطقی از بدن توضیح می دهد که اگر به عنوان یک نشانگر وضعیت به کار می رفتند به راحتی قابل نمایش نبودند.

شواهدی وجود دارد که مصریان باستان تاتو و خالکوبی می کردند؟
مطمئناً شواهدی وجود دارد که زنان بر روی بدن و اندام خود از مجسمه های 4000-3500 قبل از میلاد به چهره های گاه به گاه زن که در صحنه های مقبره نشان داده شده اند. 1200سال قبل از میلاد و به شکل مجسمه 1300 قبل از میلاد، همه تاتو و خالکوبی روی ران خود دارند. همچنین ابزارهای کوچک برنزی که به عنوان ابزار خالکوبی شناخته می‌شوند، در محل شهر گوروب در شمال مصر کشف شد که مربوط به قرن بیستم است.
این تاتو ها چه عملکردی داشتند؟ چه کسی آنها را گرفت و چرا؟

خالکوبی زنان مصر باستان نقشی درمانی داشته و در دوران بسیار سخت بارداری و زایمان این خالکوبی ها توسط الگوی توزیع، عمدتاً در اطراف شکم، بالای ران ها و سینه ها وجود داشت و همچنین انواع خاصی از طرح ها، به ویژه توزیع شبکه مانند نقاط اعمال شده روی شکم را توضیح می دهد. در دوران بارداری، این الگوی خاص به شکلی محافظ گسترش می‌یابد، به همان شیوه‌ای که شبکه‌های مهره‌ای روی مومیایی‌های پیچیده شده قرار می‌گیرد تا از آنها محافظت کند و “همه چیز را در خود نگه دارد.” قرار دادن پیکرهای کوچک خدای خانگی در بالای ران‌هایشان باز هم استفاده از تاتو را به عنوان وسیله‌ای برای محافظت از تولد واقعی نشان می‌دهد، زیرا آنها محافظ زنان در حال زایمان بود و موقعیت آن در بالای ران‌ها بود که این محل مناسب در خالکوبی را به عنوان یک رسم کاملاً زنانه توضیح می دهد.

چه کسی تاتو ها را ساخته است؟
اگرچه ما هیچ مدرک مکتوب صریحی در مورد مصر باستان نداریم، اما ممکن است زنان مسن‌تر یک جامعه تاتو را برای زنان جوان‌تر ایجاد کنند، همانطور که در مصر قرن نوزدهم اتفاق افتاد و امروز در برخی از نقاط جهان اتفاق می‌افتد. .

از چه سازهایی استفاده می کردند؟

این امکان وجود دارد که ابزاری به صورت یک نوک تیز در یک دسته چوبی وجود داشت که تاریخ آن به 3000سال قبل از میلاد و توسط باستان شناس W.M.F. به نام پتری در محل ابیدوس ممکن است برای ایجاد خالکوبی استفاده شده باشد. پتری همچنین مجموعه ای از سازهای کوچک برنزی فوق الذکر را پیدا کرد. 1450 قبل از میلاد – شبیه سوزن های پهن – در محل شهر باستانی گوروب. اگر به صورت دسته ای به هم گره بخورند، الگوهای مکرری از نقاط متعدد ارائه می کنند.

این ابزار همچنین به طرز قابل توجهی شبیه به ابزارهای خالکوبی بسیار بعدی است که در مصر قرن نوزدهم استفاده می شد. نویسنده انگلیسی ویلیام لین (1801-1876) مشاهده کرد: “عملیات با چندین سوزن (به طور کلی هفت سوزن) به هم گره خورده انجام می شود: با این سوزن ها پوست به شکل دلخواه خار می شود: مقداری دود سیاه (از چوب یا روغن) مخلوط شده با شیر ، سپس به داخل آن مالیده می شود… عموماً در سنین حدود 5 یا 6 سالگی و توسط زنان کولی انجام می شود.

این تاتو ها چه شکلی بودند؟

بیشتر نمونه‌های موجود در مومیایی‌ها عمدتاً الگوهای خطوط و نقش‌های الماس نقطه‌دار هستند، در حالی که مجسمه‌ها گاهی تصاویر طبیعی‌تری دارند. خالکوبی‌هایی که گهگاه در صحنه‌های مقبره‌ها و مجسمه‌های زنانه کوچک که بخشی از لوازم آرایشی را تشکیل می‌دهند، یافت می‌شوند، همچنین مجسمه‌های کوچک خدای کوتوله Bes را در ناحیه ران دارند.

آنها از چه ساخته شده بودند؟ چند رنگ استفاده شد؟

معمولاً یک رنگدانه تیره یا سیاه مانند دوده، وارد پوست خاردار می شود. به نظر می‌رسد که رنگ‌های روشن‌تر عمدتاً در سایر فرهنگ‌های باستانی استفاده می‌شده است، مانند اینوئیت‌ها که اعتقاد بر این است که از رنگ زرد همراه با رنگدانه‌های تیره‌تر معمولی استفاده می‌کردند.

چه چیزی شما را در مورد خالکوبی مصر باستان شگفت زده کرده است؟

به نظر می‌رسد که در دوره‌ی سلسله‌ای محض، یعنی قبل از ۳۳۲ ق.م، محدود به زنان بوده است. همچنین نحوه قرارگیری برخی از طرح ها بسیار خوب دیده می شود، پس از پذیرفته شدن آنها به عنوان وسیله ای برای محافظت از زنان در دوران بارداری و زایمان استفاده می شد.

آیا می توانید تاتو های مورد استفاده در سایر فرهنگ های باستانی و تفاوت آنها را توضیح دهید؟

در میان بسیاری از فرهنگ‌های باستانی که به نظر می‌رسد از تاتو به عنوان شکل دائمی زینت بدن استفاده می‌کنند، نوبیایی‌ها در جنوب مصر از خالکوبی استفاده می‌کنند. بقایای مومیایی شده زنان فرهنگ بومی C-group در گورستان‌های نزدیک کوبان ج. 2000-15000 قبل از میلاد مشخص شد که خالکوبی‌های آبی داشتند، که حداقل در یک مورد همان ترتیب نقطه‌ها را در سرتاسر شکم نشان می‌دادند که در مومیایی‌های زن فوق‌الذکر از دیرالبهاری ذکر شده بود. مصریان باستان نیز نماینده رهبران مرد همسایگان لیبیایی بودند. 1300-1100 قبل از میلاد با علائم تاتو واضح و نسبتاً هندسی بر روی بازوها و پاهای خود و آنها را در صحنه مقبره، معبد و کاخ مصری به تصویر کشیده است.

پازیریک سکایی منطقه کوه آلتای یکی دیگر از فرهنگ های باستانی بود که از تاتو و خالکوبی استفاده می کرد. در سال 1948، جسد 2400 ساله یک مرد سکایی در سیبری کشف شد که در یخ محفوظ مانده بود، اندام و تنه او با خالکوبی های تزئین شده از حیوانات افسانه ای پوشیده شده بود. سپس، در سال 1993، زنی با خالکوبی، دوباره موجودات افسانه ای بر روی شانه ها، مچ دست و شست و با قدمت مشابه، در مقبره ای در آلتای پیدا شد. این عمل توسط نویسنده یونانی هرودوت ج. 450 قبل از میلاد، که اظهار داشت که در بین سکاها و تراکیاها “تاتو و خالکوبی نشانه نجابت بود و نداشتن آن نشان از کم‌زادگی بود.”

گزارش‌های انگلیسی‌های باستانی نیز نشان می‌دهد که آنها نیز به‌عنوان نشانه‌ای از منزلت بالا تاتو شده‌اند، و با خالکوبی‌های «شکل‌های مختلف جانوران» بر روی بدن‌شان، رومی‌ها نام یکی از قبیله‌های شمالی را «Picti»، به معنای واقعی کلمه «مردم نقاشی شده» نامیدند.

با این حال، در میان یونانیان و رومی‌ها، استفاده از تاتو یا «استیگماتا» که در آن زمان نامیده می‌شد، به نظر می‌رسد تا حد زیادی به عنوان وسیله‌ای برای علامت‌گذاری شخصی به‌عنوان «متعلق» به یک فرقه مذهبی یا به مالک جایی استفاده می‌شده است. بردگان حتی به عنوان یک اقدام تنبیهی برای نشان دادن آنها به عنوان جنایتکار. بنابراین بسیار جالب است که در زمان بطلمیوس، زمانی که سلسله ای از پادشاهان یونانی مقدونی بر مصر حکومت می کردند، گفته می شد که خود فرعون، بطلمیوس چهارم (221-205 قبل از میلاد) با برگ های پیچک تاتو شده بود تا نماد ارادت او به دیونوسوس، خدای یونانی باشد. شراب و خدای حامی خانه سلطنتی در آن زمان. این مد توسط سربازان رومی نیز پذیرفته شد و تا زمان ظهور مسیحیت در سراسر امپراتوری روم گسترش یافت، زمانی که احساس می شد خالکوبی ها “تقویت آنچه را که به شکل خدا ساخته شده است” تغییر می دهد و بنابراین توسط امپراتور کنستانتین (306-373 پس از میلاد) ممنوع شد.

ما همچنین تتو های روی بقایای مومیایی‌ شده برخی از فرهنگ‌های باستانی پیش از کلمبیا در پرو و ​​شیلی را بررسی کرده‌ایم که اغلب همان تصاویر بسیار آراسته از حیوانات، سبک و طیف گسترده‌ای از نمادهای موجود در طرح‌های منسوجات و سفال‌های آن‌ها را تکرار می‌کنند. یک مجسمه زن خیره کننده از فرهنگ ناسکا دارای تاتو بزرگی است که به نظر می رسد درست در اطراف پایین تنه او باشد که در سراسر شکم او کشیده شده و احتمالاً بار دیگر به نواحی مرتبط با تولد اشاره دارد. سپس بر روی بقایای مومیایی شده ای که باقی مانده است، خالکوبی روی تنه، اندام، دست، انگشتان دست و شست و گاهی تاتو صورت انجام می شد.

با انجان تاتو گسترده صورت و بدن که در میان بومیان آمریکا استفاده می شود، اجساد مومیایی شده گروهی از شش زن گرینلند اینویت ج. 1475 پس از میلاد نیز شواهدی برای تاتو صورت آشکار شد. معاینه مادون قرمز نشان داد که پنج نفر از زنان به صورت خطی روی ابروها، در امتداد گونه ها و در برخی موارد با یک سری خطوط روی چانه خالکوبی شده بودند. مومیایی زن تاتو شده دیگری که قدمت آن به 1000 سال قبل می رسد نیز در جزیره سنت لارنس در دریای برینگ یافت شد که خالکوبی های او از نقاط، خطوط و قلب محدود به بازوها و دست ها بود.

شواهدی برای خالکوبی نیز در میان برخی از مومیایی های باستانی یافت شده در صحرای تاکلاماکان چین یافت می شود. 1200سال قبل از میلاد، اگرچه در دوره بعدی سلسله هان (202 قبل از میلاد تا 220 پس از میلاد)، به نظر می رسد که فقط جنایتکاران خالکوبی می شده اند.

مردان ژاپنی در اواخر قرن سوم پس از میلاد شروع به زینت دادن بدن خود با خالکوبی های مفصل کردند.

تصور می‌شود که خالکوبی‌های استادانه فرهنگ‌های پلینزی در طول هزاره‌ها توسعه یافته‌اند، که دارای طرح‌های هندسی بسیار استادانه است که در بسیاری از موارد می‌تواند کل بدن را بپوشاند. پس از لشکرکشی بریتانیایی جیمز کوک به تاهیتی در سال 1769، اصطلاح جزیره نشینان «تاتاتو» یا «تاتاو» به معنای ضربه زدن یا ضربه زدن، اصطلاح مدرن ما «تاتو» را به غرب داد. سپس این علامت ها در میان اروپایی ها مد شد، به ویژه در مورد مردانی مانند ملوانان و معدنچیان زغال سنگ، با هر دو حرفه که خطرات جدی به همراه داشت و احتمالاً توضیح استفاده تقریباً طلسم مانند از لنگرها یا خالکوبی های لامپ معدنچی بر روی ساعد مردان بود.

ابزار تاتو

در مورد تاتو و خالکوبی های مدرن خارج از دنیای غرب چطور؟

خالکوبی های مدرن ژاپنی آثار هنری واقعی هستند، با بسیاری از پزشکان مدرن، در حالی که خالکوبی های بسیار ماهر ساموآ همچنان به خلق هنر خود همانطور که در دوران باستان، قبل از اختراع تجهیزات مدرن خالکوبی انجام می شد، ادامه می دهند. فرهنگ های مختلف در سراسر آفریقا نیز از تاتو استفاده می کنند، از جمله نقاط ظریف روی صورت زنان بربر در الجزایر، خالکوبی های استادانه صورت مردان ووداب در نیجر و صلیب های کوچک روی ساعد داخلی که قبطی های مسیحی مصر را نشان می دهد.

طرح های صورت مائوری نشان دهنده چیست؟

در فرهنگ مائوری نیوزلند، سر به عنوان مهم‌ترین قسمت بدن در نظر گرفته می‌شد، و صورت با تتو های فوق‌العاده استادانه یا «موکو» تزئین شده بود که به عنوان نشانه‌هایی از موقعیت بالا در نظر گرفته می‌شد. هر طرح تتو برای آن فرد منحصر به فرد بود و از آنجایی که اطلاعات خاصی را در مورد وضعیت، رتبه، اصل و نسب و توانایی های آنها می رساند، به طور دقیق به عنوان یک کارت شناسایی یا پاسپورت، نوعی بارکد زیبایی شناختی برای چهره، توصیف شده است. پس از استفاده از اسکنه‌های استخوانی تیز برای بریدن طرح‌ها روی پوست، رنگدانه‌ای مبتنی بر دوده به زخم‌های باز زده می‌شود، که سپس بهبود می‌یابد تا روی طرح ببندد. با خالکوبی های جنگجویان در مراحل مختلف زندگی آنها به عنوان نوعی آیین گذر، تزئینات به عنوان تقویت کننده ویژگی های آنها و جذابیت آنها برای جنس مخالف تلقی می شد.

اگرچه زنان مائوری نیز روی صورت خود تتو می‌شدند، اما این نشانه‌ها در اطراف بینی و لب‌ها متمرکز بود. اگرچه مبلغان مسیحی سعی کردند این عمل را متوقف کنند، زنان معتقد بودند که تتو در اطراف دهان و چانه آنها از چین و چروک شدن پوست جلوگیری می کند و آنها را جوان نگه می دارد. این عمل ظاهراً تا دهه 1970 ادامه یافت.

فکر می‌کنید چرا فرهنگ‌های زیادی بدن انسان را مشخص کرده‌اند و آیا اعمال آنها بر یکدیگر تأثیر گذاشته‌اند؟

در بسیاری از موارد، به نظر می رسد که به طور مستقل به عنوان راهی دائمی برای قرار دادن نمادهای محافظتی یا درمانی بر روی بدن، سپس به عنوان وسیله ای برای مشخص کردن افراد به گروه های اجتماعی، سیاسی یا مذهبی مناسب، یا صرفاً به عنوان شکلی از خودسازی ظاهر شده است.

با این حال، مانند بسیاری از زمینه های تزئینی دیگر، البته تأثیرات متقابل فرهنگی وجود داشت، مانند آنچه بین مصریان و نوبی ها، تراکیان ها و یونانیان و فرهنگ های بسیاری که سربازان رومی در طول گسترش امپراتوری روم با آنها مواجه شدند، وجود داشت. در قرون پایانی قبل از میلاد و قرن‌های اول پس از میلاد و مسلماً تصور می‌شود که فرهنگ پولینزی روی خالکوبی‌های مائوری تأثیر گذاشته است.

ارسال نظر

تیم تهران تتو ( مخصوص بانوان ) – ۰۹۲۲۹۳۳۱۴۱۶

تاتو ابدومینوپلاستی
تاتو ابدومینوپلاستی
تاتو روی بخیه
تاتو روی بخیه
تاتو کاور سوختگی
تاتو روی سوختگی
تاتو پزشکی
تاتو پزشکی
تاتو بدن
تاتو بدن
تاتو زنانه
تاتو زنانه